Idę przez życie
Idę przez życie z ciekawością,
Bo tylko jedno jest mi dane.
Mam trochę czasu do starości,
Żeby poznawać niepoznane.
Idę przez życie swoją drogą,
Jak dziecko we mgle, wciąż ufając,
Że – gdy upadnę – wstać pomogą,
A nie, jak innych, zadeptają.
Wybieram wśród dróg różnych wielu.
Raz idę szosą, a raz percią,
Uparcie dążę wciąż do celu,
Co poza życiem, poza śmiercią;
Raz ktoś mnie ogra, raz ja ogram,
Jak zaplanuje ślepy los to...
Aż narysuje mi kardiogram
Ostatnią prostą.
autor
jastrz
Dodano: 2020-02-15 00:04:03
Ten wiersz przeczytano 887 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Ciekawa podróż:)
Pozdrawiam :)
Świetne zakończenie wiersza.
"narysuje mi (...) ostatnią prostą" - za nią jest
meta, czyli zwycięstwo ! Brawo za ciekawy wiersz.
Pozdrawiam.
jakie byłoby życie bez ciekawości, ufności, empatii?
Świetny wiersz. Ostatnia prosta dostała nagle innego
znaczenia. Oryginalne. :)
Mówią, że ciekawość to pierwszy stopień do piekła, ale
cóż bez niej jest warte życie?
Poza tym nie zawsze w nim są łatwe i proste ścieżki,
aż na końcu pojawi się ta ostatnia, wszystkich nas to
czeka...
Póki co trzeba się cieszyć każdym dniem.
Dobranoc.
Oby zawsze było dane iść w dobry sposób przez życie.
Miło jest być po ciebie nadrabiać zaległości.
...+
jeszcze musisz trochę poczekać na prostą linę ...
życie jest piękne bardzo piękne ...