idę żyć...
...
...do życia jest mi potrzebne tylko
powietrze...jeszcze niedawno Ty nim
byłeś...pamiętasz?
teraz czerpię je ze wspomnień co sprawia,
że żyję troche wolniej...ale jeszcze dwa
zachody słońca, garść gwiazd pod poduszke ,
zaczne oddychać własnym życiem, pełną
piersią odetchnę z ulgą...już bez ciebie
...bez wspomnień schowam je by kiedyś o
nich wiersz napisać...jeszcze tylko trochę
błękitu za oknem, dwa promienie słońca i
mój świat znów będzie mój ...już nie
pozwole go dotknąć nikomu ...miłość i ból
niech śpią we wspomnień
pajęczynach...kiedyś zrobie porządki , dziś
ide ...żyć własnym życiem :-)
...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.