Idz dumnie.
Nie jesteś powalonym drzewem
Ściętym ostrą siekierą drwala.
Tylko zranionym człowiekiem
Który w gorzkich łzach się spala.
W tobie dziś tyle zwątpienia
Bólu po stracie pięknej miłości
Tracisz wiarę w sens istnienia
Szczęście zamknąłeś w przeszłości.
Nie poddawaj się bez walki
Rozpaczy która w ziemię wciska
Patrz odważnie w przyszłość
Pozwól by nadzieja rozbłysła.
Już nie top życia w smutku kielichu
Przepełnionym gorzkimi łzami
Podnieś się świadomie z cierpienia
I idź dumnie nowymi drogami.
.
Komentarze (2)
pociecha dla strapionego duchem przegranej miłości
prawdziwie przyjacielska... idź dumnie nowymi drogami,
nie top życia w smutku kielichu - dobry wiersz.
Bardzo ładny wiersz, płynny dobrze się czyta i napawa
optymizmem. Masz chyba drobną literówkę zamiast
nadziei chyba powinno być nadzieja. Podoba mi się Twój
wiersz