N ie! - Podległość

Nie płacz deszczem Polsko nasza,
weź odgarnij ciemne chmury,
słońca promyk niech rozjaśni
groźne miny co niektórych.

Czy to cud? Czy zrozumienie?
Zrozumiał naród przyjaźni sens,
nie rzucaj czymś, co krzywdę czyni,
wznieś oczy i pomódl się.

Po co w kościele zgrzytać zębami,
różaniec w kieszeni oplata nóż.
Zbudź się narodzie, żyj z sobą w zgodzie...
rachunek sumienia sobie zrób.

I znowu słońce oświetla twarze,
takie radosne, kwiatowy skwer,
były niesnaski - wszystko minęło...
nie ma w narodzie już żadnych zer.

autor

karl

Napisany: 2013-11-11 Dodano: 2013-11-11 13:37:45

Ten wiersz przeczytano 1286 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Obrazkowy Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie