Ciernie

Oderwane z cierniowej korony pożądanie
poniesiono na strunach do Piekła.

Z okaleczonych drzew zerwały się ptaki
dziobiąc nasze rany kuszącym ścierwem.

Tańczmy więc pośród umarłych, bez opamiętania.
My, zrodzeni z agonii oślepłej miłości.

Boże, Boże bez cierni, w niebiańskiej rozkoszy tonący!
Litość nam zrzuć, jak truchło wilkom bezzębnym.

Boże, ucieczko cierni okrwawionych strachem, nadzieją
i pożądaniem...
Bądź śpiewem łabędzi z wyłamanymi skrzydłami.

autor

Baalberith

Napisany: 2006-07-09 Dodano: 2006-07-27 23:56:24

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie