Ikona
Ikona zmierzchu
burzy śmiech
i lękiem mnie napawa
choć jeszcze przecież
słyszę śpiew
i granie przy zabawach
autor
Andrzej Błaszyk
Dodano: 2014-11-29 12:49:08
Ten wiersz przeczytano 1380 razy
Oddanych głosów: 15
Rodzaj Rymowany
Klimat Refleksyjny
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Nie poznajesz druchu?
Najlepszego!
Zdrowia!
Siły do działania!
Hermes wyjaśnij skojarzenie.
Dzięki. I ode mnie.
Moc najlepszych życzeń imieninowych od Yvet.100 lat!
Villon
Hamlet
Nie chetnie witam starocie i jszcze być może w złym
stylu
Dobra mała mini
Pogodnie pozdrawiam :)
Lubie takie wiersze, gdzie nie jest do końca wiadomo o
co chodzi. Lubie myśleć co autor chciał powiedzieć.
Poczytałam komentarze innych. Rzadko to robię:)W sumie
To tylko Skalniak cos miał do powiedzenia. Ja jednak
inaczej ten wiersz odbieram i bardzo jestem ciekawa
ktÓre z nas było bliżej mysli Autora.
Wiersz kojarzy mi sie z czasem, przemijaniem. Ikona
zmierzchu - myślę zmierzch coś co nastepuje po dniu,
co zwiastuje jakis koniec. Owy koniec budzi lęk, bo
przeciez nieznany, niewiadomy.
I choć zycie jeszcze trwa, jeszcze cieszy, jeszcze
dostrzegamy jego uroki i barwy to jednak ten niepokój
przed końcem burzy smiech. Tak zrozumiałam i
odebrałam.
Bardzo mi sie podoba(Choc brzmi to zdanie fatalnie:)
zabawa bez grania, to jak łóżko bez kochania.
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo ładna wymowna miniaturka. Pozdrawiam:-)
Podoba mi się.
Udane mini.
Pozdraiwam.
ciekawy przekaz w mini* pozdrawiam
Szkoda że nie można podyskutowć