iluzja

Kocham czerwone szyszki
na moich niebach
to wszystko czego
człowiek nie da

Chciałabym szukać
igieł w stogu chmur
zaklęta w minutach
przestraszonych o ból

Uścisnąc Bogu rękę
zasłużyć na to
chyba nie moim
przeznaczeniem

Z Janem Pawłem II
kroczyć przez życie
tak teraz
Go docenię

Teraz zapłaczę
nad światem
wybaczę mu
los i wojny i fatum

Mam prawdziwych
przyjaciół
i ciążę urojoną też...

autor

mala_poetka

Dodano: 2005-05-21 10:11:49

Ten wiersz przeczytano 425 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie