Iluzja
Nad rzeką, której nie ma,
wiatr szeleści wspomnieniami.
Cienie przeszłości przemykają,
brak tam jest kalendarzy.
Tam tylko cisza smętna,
szeptem bajki opowiada,
a wiatr iluzjonista,
słowa do ust jej wkłada.
Drzewa z żałości uschły,
skowronek już nie śpiewa,
nikt nie słucha pieśni,
bo przecież nic tam nie ma.
Tatarak liść złamał,
trysnął wonnym sokiem.
Orzeźwił śnięte myśli,
uśpił je z powrotem.
Nad rzeką, której nie ma,
jak w wierszu nienapisanym,
bez słów i barwnej treści.
Niech tak pozostanie..
Komentarze (39)
W napisanym wierszu dostrzegam barwną treść,
przedostatnia zwrotka urzekła mnie. Pozdrawiam :)
Ładnie i obrazowo... Pozdrawiam :)
masz piekna iluzję opisujesz rzeke której nie ma ale
czytając twój wiersz ja ją widzę i wiatr który nad nia
chula ładnie napiane pozdrawiam miło
...przyjdzie taki dzień
że rzeka napełni się wodą...
i będziesz tęsknił i tęsknił tak jak ja za
Tobą...pozdrawiam.
Ciekawie, czytam z wielką przyjemnością. Lekki w
odbiorze a treść taka zagadkowo-bajkowa. Z serii:
podoba się!
Pozdrawiam niezwykle serdecznie-:)
Bardzo udana fantastyka. Pozdrawiam
Ja żyję w świecie iluzji i czasami pomaga, ale z
reguły nie jest mi przychylna.
Świetny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie☺
wyobraźnia to potęga
a marzenia sie spełniają
pozdrawiam
Pierwsza myśl to "Świteź" przepięknie - jestem pod
urokiem
Taka nibylandia. Ciekawie napisany:)
Bardzo ładny refleksyjny wiersz?
Który też dużo mówi mhmmm, Twoja iluzja jest naprawdę
bardzo piękna…
Pozdrawiam bardzo serdecznie i z uśmiechem:)
z dystansem, pięknie.
ale ładnie :)
Poezja! Jak miło przeczytać! Miłego dnia!
Pozdrawiam serdecznie!:)))
Ciekawy, ładny wiersz:)
Pozdrawiam