Imię nadzieji
Dla nadziei,która zbłądziła po drodze, ona ma swoje imię, lecz zdradzić jej nie mogę.
Enia cicho w tle przygrywa
i marzenie z nią przybywa,
dając chwilę ukojenia,
wraz ze łzą płyną wspomnienia.
Gdzie nadzieja się podziała,
czy już o mnie zapomniała.
Chcę się budzić co dzień z rana,
uśmiechnięta i wesoła,
nie chce iść przez życie smutna,
bo to nie jest moja rola.
Chcę pamiętać piękne chwile,
a te smutne zmienić w pyłek.
Dla nadziei gdziekolwiek jest, cokolwiek robi, niech o mnie nie zapomni.
Komentarze (2)
ladny wiersz,nadzieja jest zawsze z nami ,tylko
czasami jej nie widzimy ale ona jest i w odpowiednim
momencie da nam o sobie znac
Na pewno nie zapomi skoro jej przypominasz ,świetny
pomysł na przypomnienie.