impresje wędrowne (III)
wierchy nieoswojone
w swoje skalne ramiona
przyjmujecie wędrowców
na waszych progach głowy
schylających w pokłonie
Giewont jak ojciec chrzestny
czuwa nad snem kamiennym
legionu swych rycerzy
w granitowych jaskiniach
wiekiem echa zamkniętym
cisza tu najcenniejsza
wieczność i tajemnica
źródło i sens istnienia
bez grzechu i bez śmierci
miłość zaklęta w szczytach
a my jak nieme ptaki
chwytamy oddech źródlany
w harmonię bez obłudy
i fałszywego akordu
zapatrzeni , wsłuchani...
autor
Basia-Ewa
Dodano: 2010-12-09 08:41:39
Ten wiersz przeczytano 1009 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Blisko
Powiadają
że na szczytach gór
bliżej do Ciebie
Ale ja wiem
i w Dolinie Gehenny
jesteś
tak samo blisko(autor Janusz Przetacznik)
...góry wpisane w serca są czymś istotnym dla tych
którzy potrafią pokazać ich piękno...
"cisza tu najcenniejsza" też tak się czuję w górach,
bardzo ładnie :-)