Inna
Nie jestem już sobą.
Nie potrafię.
Nie umiem.
Nie funkcjonuję normalnie.
Jestem tu sama,
Pogrążona wspomnieniami
I tym, co sobie wyobrażam
Tym, co może się wydarzyć.
To idiotyczne...
Znajduję się w pustkowiu słów,
Gdzie nawet szept mojego sumienia
Sprawia ogromny ból.
Szukam w otchłani
Mojego prawdziwego ja.
Szukam czegoś, co straciłam już dawno
temu.
Dla Ciebie jestem taka,
Jakš nie chcę być.
Zamień moją pustkę w przestrzeń wypełnioną
szczęściem.
Zamień mój bezczas w zegar życia.
Po prostu bądź dla mnie osiągalny.
To nie moja wina, że jestem inna ...
Komentarze (1)
Moniśka wiersz jest super!
"Zamień moją pustkę w przestrzeń wypełnioną
szczęściem.
Zamień mój bezczas w zegar życia."
te dwa wersy są najlepsze :)