Innosc...

Jak tu jesiennie-
mglisto i mzaco,
czerwienie z zolcia
w glowie mi maca...

I na dodatek
zmarznieta dusza,
zwinieta w kokon
-nic jej nie wzrusza...

Suchosci gama
wokol sie gosci,
ziebnace slonko
bez cienia litosci...

Wszystko przemija,
umiera powoli,
tumani zapach
schnacej topoli..-

Odeszly lata
cieple wzruszenia,
zastygla szarosc-
w rozdartych cieniach...

Gdzie zlota jesien
barwami bogata?
Tesknic wciaz bede-
do cieplego lata...

Bladze dokola
tej dziwnej innosci,
pewnie juz zima
niedlugo zagosci...

autor

Maeuslein

Napisany: 2005-09-28 Dodano: 2005-09-29 06:46:16

Ten wiersz przeczytano 756 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie