Iskra
Wandeczko :*
Będę tobie iskrą, co duszę rozpali,
i gromem z obłoków, dla ciebie ma
piękna,
wiem, że jesteś za mną, że się nie
ulękłaś,
i ze mną podążysz, bardzo to się chwali.
Zostanę twym ogniem, co duszę rozpali,
oddechem tych pragnień, które są twą
stałą,
płaskorzeźbą myśli, co w duszę się
wdają,
mam taką nadzieję, nie będziesz mnie
ganić.
W pełne żagle życia, dam tchnienia
marzenie,
byś nie była łódką na tafli jeziora,
którą pcha nienawiść i innych
pragnienie.
Bądź sobą, jak zawsze, taką ciebie
kocham,
wyzwól swoją radość i życia
westchnienie,
choć ta miłość, jak wiesz, jest dziś bardzo
płocha.
Komentarze (40)
Dzięki Staż, a jednak mnie lubisz :) Pozdrawiam :)
Ładny, romantyczny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
"podąrzysz" - to pewnie efekt rozmarzenia w trakcie
pisania? Zbędne przecinki przed "i" w pierwszej
zwrotce, bo nie ma wielokrotnych wyliczeń. "wiem"
zacząłbym od dużej litery, bo to inna myśl od tej
poprzedzającej.
re:tańcząca z wiatrem - potrafi Pani uzasadnić na czym
polega wg Pani romantyczne podążanie peela za iskrą
miłosną? Tym razem poczytałbym z zainteresowaniem
nawet elaborat.
Widzę tutaj popis egzaltacji w wymyślaniu metafor,
szczególnie tej: "stałą, płaskorzeźbą myśli, co w
duszę się wdają,".
"Podąrzysz"? Litości! Przed "i" stawiamy przecinek
wtedy, gdy są kolejne wyliczenia. W tym wypadku
przecinki są zbędne.
Ładnie romantycznie
podążasz za iskrą miłosną.
Dobrej nocy i miłego dnia życzę
Remiku :)
masz w sobie to coś ... i piszesz piękne wiersze ...
Cudownej nocki Ewuś :) Sam już uciekam spać :)))
I mnie się również podoba :)
Dobrej nocy
Dobranoc Wandziu :* buziaki :)))
No pieknie co tutaj wiecej dodac
Ganiuszu :)
Pogodnych snów Zbyszku :)