Istota egzystencji

Wieczna egzystencja, w której nic się nie zmienia,
Wszystko jest szare, wartości pozbawione,
Obdarte z marzeń, bez esencji istnienia,
Świat tonie w wojnach i nic mu nie pomoże,
Dopóki nie otworzymy się sercem przedeń.
Dlaczego ludziom tak ciężko uczucia swe wyrazić?
Dlaczego zatem nie boją się innych postępowaniem swym urazić?
Ciągła walka o własny byt, nie ważni są inni, ważny jestem JA.
Sami jednak od innych wiele wymagamy,
Chociaż nigdy nic im nie daliśmy i nigdy nie damy.
Ja jednak stawiam przed wami wybór,
Być zachłanny jak większość, czy do mniejszości się zaliczyć?
Swym dobrem innych uraczyć, w ich sercach się odznaczyć.
Pokazać im istotę piękna swego,
dać im wyznacznik postępowania właściwego.
Decyzje nad tym pozostawiam wam.
Niech wedle tego przemyślenia wszystko na lepsze się zmienia.
I chociaż świata całego na lepsze nie zmienicie,
To chociaż jego skrawek ku niebu przybliżycie.

Wiersz dedykuje wszystkim tym, którzy wierzą w zmiany, zmiany na lepsze.

autor

Dante88

Napisany: 2010-09-05 Dodano: 2010-09-05 03:28:28

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie