Ja

Czasem jestem...

Roztrzepana, lecz poważna.
Naiwna, lecz rozważna.

Taka jestem...
ja...
Ja sama.
Nastrojami kołysana.

Zdecydować się nie mogę,
Ktorą s i e b i e bardziej wolę.

Pomóż mi się zdecydować,
Na co mam się wykreować.

Bo, gdy w taflę spojrzę lustra,
Widzę s i e b i e - zamiast bóstwa.

I w dodatku jedną s i e b i e ...

Lecz, gdy myślę i rozważam,
Dwie s i e b i e wtedy wytwarzam.

Już się sama pogubilam.
Chyba źle coś policzyłam.

Ile w końcu jest m n i e ?
Ta przed lustrem i tamte dwie?

Więc może jestem podzielona na części... trzy?
Nie ma m n i e. Jesteśmy tylko m y ?

A może jednak jestem jedna?
Taka zwyczajna, powszednia...

Nie! Nie mogę być jedna!

Już nic się nie składa.
Moje całe "J a" się rozpada!

Na tysiące małych kawalków...

... A czasem mnie nie ma.

autor

Olenka - poetka

Napisany: 2004-08-12 Dodano: 2004-08-13 14:29:27

Ten wiersz przeczytano 1065 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie