Ja bardziej wolny...

Wyobrażam sobie ciszę
próżnię pełną trującego gazu
gdzie wciąż słyszę głosy
powtarzane kwestie,
wyryte na pamięć.

A potem już tylko
luźne szeptanie
pobudka dla zmysłów
wyszukanych płytko
w brudnopisie.

O zapisanych myślach,
żadna karta z kalendarza!
nie odda tych emocji,
już nie zgrzeszy,
i ja bardziej wolny
musiałem przeżyć.

Wyrzucić te małe rzeczy,
czysty już jestem,
niemal artystą
wśród drwali,
z potrzeby tworzenia
wyszły akty sprzeczne,
niezauważalne
przez niepojętą
dla mnie do dziś,
martwotę
i obojętność...

autor

Marpouk

Napisany: 2008-03-07 Dodano: 2008-03-08 18:54:41

Ten wiersz przeczytano 746 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie