ja już nie umiem
ja już nie umiem
być sama dla siebie
być sama ze sobą
bez nawet skromnych poświęceń
bez żadnych wyrzeczeń
by móc komuś sprawić radość
ja już nie umiem
i nawet nie chcę
uczyć się żyć samej od nowa
ja już nie umiem
a życie tak chce
tej wędrówce chyba nie podołam
ja już nie umiem
ja już nie umiem
i smutno mi tak trochę
siedzieć samej przy stole
stać samotnie na dworze
ja już nie umiem
samej się dzielić radością poranka
ja już nie umiem
...
ja już nie umiem
chować wszystkiego w sobie
ja już nie umiem
już dłużej nie mogę
Komentarze (2)
O może umiesz? Pozdrawiam
Pewnie ktoś był po drodze tej wędrówki skłonny
towarzyszyć,herbatkę ciepłą zrobić i takie tam
zabiegi..Czasem lepiej jest być singlem niż z kimś kto
dla nas nic nie znaczy.