Ja, melomanka wietrznej nuty ...

Stwórz ze skrzydła wiolonczelę,
pióro w smyczek zmień podmuchem,
odsuń chmury deszczu pełne,
by powietrze było suche
i rozpocznij swą solówkę,
od akordów mgłą zawianych,
pajęczymi niteczkami,
niby srebrem haftowanych.

Teraz wzmocnij nieco dźwięki,
dodaj b-mol swej wietrzności,
gdyż za moment jako fryzjer,
nad łanami będziesz gościł,
czesał gładko i z polotem,
gładził kłosy, pieszcząc czule,
by w zachwycie nad twym graniem,
pszczoły opuściły ule.

Teraz sceną twą jest łąka,
(tu cię one zaprosiły),
byś skierował na nią nuty,
aby nektar pochwyciły
i z świstaniem twym uniosły,
go w domostwa swego progi,
toteż szemraj cichuteńko,
gdyż ten towar bardzo drogi.

Wreszcie musisz dodać basów,
(twa natura cię tak kusi),
ile możesz swoje miechy
jak kowalską dłonią dusisz,
płynie muza twej dźwięczności
poprzez oceanu tonie;
zawsze, kiedy wiatru słucham
ogień szczęścia w duszy płonie.




powietrzny tancerz w źdźbła pszenne wkłada swój tan
rytm wakacyjny za moment otuli las
i choć faluje w pogodnych ruchach zbóż łan
policzek kroi łzawością pożegnań czas

byłaś tu z nami poiłaś potokiem słów
tuliłaś myślą spojrzeniem ganiłaś zło
dziś za twą dobroć w ukłonie wsze czapki z głów
zostawiasz w sercach tęczowej pogody tło

odjeżdżasz w strony gdzie polska mowa jak dar
w kulturze prawdą otacza codzienność dnia
gdzie wrzosem wiotkim liliowo mieni się jar

w chusteczki rąbek bezbarwna wkrada się łza
dzisiaj uśmiechów bukiety składamy Ci
przyjmij życzenia na szczęściem utkane dni...

autor

niezgodna

Napisany: 2017-08-31 Dodano: 2017-09-01 00:00:56

Ten wiersz przeczytano 869 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie