Ja i mój niepojęty los

ciągle na huśtawce
między niebem a ziemią
miedzy czernią przygnębienia a słoneczną barwą radości
jak linoskoczek na cienkiej linie
- nie wiem po której stronie spadnę

żyję wspomnieniami – inaczej nie potrafię
oddycham marzeniami – śmieję się i płaczę
w ręce chwytam wiatr
nostalgicznie na strunach rzeczywistości gram

nadkładam kilometrów
robię to, co inni porzucili
dla każdego chce być
a tylko Jemu się kłaniam

żyję zasadami
choć są wyśmiewane
ideały posiadam wzniosłe
nad przeciętność konsumpcji wyniosłe
autorytety
- mam, słucham

los mój kocham
choć go nienawidzę
a sprzecznościami, co są – się brzydzę
akceptuję wszelkie wypadki
- niczego się nie boję
chyba tylko jednego
- że mogę przegrać życie swoje

autor

jarutek

Napisany: 2006-09-19 Dodano: 2006-09-20 13:26:52

Ten wiersz przeczytano 428 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie