JA PROSZĘ PANA...

Ja proszę Pana żadna dama,
Obrazek mój odbiciem duszy.
Czy jest on piękny nie wiem sama,
Ale romantyzm Twój poruszył...

Bo czuję szybsze serca bicie,
Gdy wciskasz słowa w klawiaturę.
I łzy ocieram gdy brak mi cię,
One niebieskim płyną sznurem...

I otulają wiraż marzeń,
Drzewo z którego raj oglądać.
Chata gdzie w pięknym ptaków gwarze,
Sennym pragnieniom idzie oddać...

Słodkość dotyku proszę Pana.
A najpiękniejszy z tego urok,
Że dusza cudna, niesłychana,
Wciąż ulatuje w nocy półmrok...

autor

BEA

Dodano: 2006-07-17 13:05:59

Ten wiersz przeczytano 666 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie