Ja takiego wnuczka mam
Czy można mówić cały czas,
Wyrzucać słowa raz po raz.
Naprawdę można,
Ja to znam.
Bo ja takiego wnuczka mam.
Usta ma chyba na sprężynie,
Potok soczysty wciąż z nich płynie.
Biegu nie wstrzyma,
Ja to znam.
Bo ja takiego wnuczka mam.
Mało, że gada, czasem śpiewa,
Wówczas to wszystkich krew zalewa.
To go nie zraża,
Ja to znam.
Bo ja takiego wnuczka mam.
Już prosiliśmy go o ciszę,
A on o takiej nie chce słyszeć.
Tak lubi gadać,
Ja to znam.
Bo ja takiego wnuczka mam.
Cóż z takim dzieckiem mamy czynić,
Tylko polubić, a nie winić.
On da się lubić,
Ja go znam.
Bo ja takiego wnuczka mam.
Komentarze (8)
Fajny wiersz.:)
małe gaduły...,
fajne strofki, :):):)
Dodać muzykę i piosenka gotowa...fajny ale ja mam
wnuczkę i temat dobrze mi znany...pozdrawiam
serdecznie.
temat dobrze mi znany, rytmicznie napisany wiersz,
raczej tekst piosenki
Fajnie, rytmicznie napisany, a temat "...znam!"
Czy my mam tego samego wnuka ....hihi
+)
To cudowne uczucie, byle nie przesadzić z nadmiarem
miłości nad konsekwencją w wychowaniu.