Jabłonka
nasza jabłonka w pączkach cała
wkrótce się wiosną zazieleni
różem zakwitnie tak bez mała
przyjmując uśmiech od promieni
ciepłych przyjaznych tkanych wiatrem
od świtu aż po pierwsze cienie
a ja ze smutkiem na nią patrzę
bo wiem że wkrótce już się zmienię
maskę założę która chroni
przed zaufaniem do najbliższej
osoby która słowem swoim
już nie rozgrzeje moich myśli
i w mocne skrzydła się przywdzieję
które uniosą mnie wysoko
ponad bezbrzeżne smutne dzieje
w nich poszybuję dniem i nocą
autor
małgośka38
Dodano: 2019-04-03 10:39:38
Ten wiersz przeczytano 1234 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Wiosenny, piękny wiersz, ale refleksja smutnawa...
Pozdrawiam Imienniczko :)
Z przyjemnoscia czytalam.
Pozdrawiam:)
Wiosna buduje piękno i raduje serca.
Lekki, wiosenny wiersz, bardzo przyjazny.
Serdecznie pozdrawiam :)
Lubię takie skrzydła, które unoszą nasze wyobraźnie.
Pozdrawiam.