Jak
https://www.youtube.com/watch?v=CJDye1ASLEg
pożegnać życie, gdy miłość w sercu
i zrzucić skrzydła, choć latać umiesz.
Zostawić wszystko ot, tak po prostu.
Powiedz, dlaczego to takie trudne?
Patrz, noc się wkrada chłodnym oddechem,
a słońce jeszcze chciałoby ogrzać.
Czy los znów zakpił swym przeznaczeniem?
To, co nam dane... tak trzeba oddać.
Gdy się odwrócisz na do widzenia.
(Bo tak jest lepiej, bo tak mniej boli).
Nic już nie będzie jak być powinno
i żadna blizna ran nie ukoi.
autor
Twoje oczy
Dodano: 2021-06-12 10:06:47
Ten wiersz przeczytano 1397 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Bardzo ładnie poprowadzona poetycka refleksja :)
Zatrzymuje wiesz swoją treścią
Pozdrawiam serdecznie :)
Bywa też tak, że pomimo to- wciąż się kocha.
Kocha się- wiedząc i nie mając nadziei powrotu.
A Celine- pięknie też.
Świetny wiersz zatrzymał na dłużej...nie chcę, ale
muszę odejść
od komputera więc na pożegnanie zostawiam cieplutki
uśmiech życząc Ci miłego dnia :)
Nieraz odchodzimy od siebie. I z tych odejść śmierć
jest najmniej bolesna dla opuszczonego.
dokładnie w tonie mojego nastroju.
I u mnie ostatnio często takie tematy, więc tym
bardziej podziwiam przekaz.
Miłego dnia :)
Piękna poezja, przeczytałam z ogromną przyjemnością :)