Jak w kalejdoskopie...

Rozdmuchane słowa
I oszukana miłość
Zdeptana nadzieja
I serca zażyłość
Tkliwość serca
I wspomnień czar
Przekleństwo?
Czy miłości dar?

Darem-kiedy poiłam swoje zmysły
Miłości naszej słodkim naparem...

Przekleństwem...
Kiedy w gorycz zmienił się
Miłości naszej smak
Kiedy pytając Ciebie
Czy mnie kochasz?
Przestałeś mówić-Tak

Zniknęły ciepłe słowa
I czar dotyku Twego
Już nie wpatrywałeś
Się w me oczy
Tak jak dnia tamtego...

Jak w kalejdoskopie
Się wszystko zmieniło
I wraz z twym wyjazdem
Miłość nasza zagubiło...

Czy odnajdę ją w pełzającej nadziei cieniu
I ukojenie dam swemu cierpieniu?

Tylko przyszłość jest w stanie
Prawdę ukazać i wszystko co złe
W jednej chwili zmazać
Lub zatopić w otchłani cierpienia
Z dala od ukochanego ramienia...

Czas pokaże...

autor

@niołek

Napisany: 2006-01-12 Dodano: 2006-01-12 22:12:50

Ten wiersz przeczytano 394 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie