Jak klaun
Jestem klaunem, któremu w cyrku
zwanym światem przyszło grać.
Odgrywam główną rolę
przez kilka chwil w ciągu dnia.
Uśmiech do ust przyklejono,
by udawał, że wszystko wokół piękne
jest.
Klaunem którego znać nie warto,
bo przynosi wstyd.
Po zrzuceniu szat
w kąt jest odstawiany.
Nie chcę już dłużej istnieć
ja pragnę żyć i cieszyć się życiem.
autor
ilona86
Dodano: 2014-09-04 07:08:32
Ten wiersz przeczytano 1359 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
Tak, klauni są tez potrzebni,pozdrawiam
Poprawiam:) uwagi jak najbardziej przyjmuje:)
Czytelne pragnienie zmiany. Czy w drugim wersie nie
miało być "zwanym"?
Zamiast "Nie chcę już dłużej istnieć"
czytam sobie "Nie chcę nim dłużej być"
Mam nadzieję, że autorka wybaczy mi te czytelnicze
uwagi. Miłego dnia.
nie wato w życiu grać bo kiedyś maski spadną
i normalna wtedy bedzie twarz
pozdrawiam:)
Smutna refleksja,dołączam się do komentarza weny...
Poza tym to warto być sobą...
Pozdrawiam serdecznie:)
Mam nadzieję, że kolejne będą lepsze :) Uśmiech, za
uśmiech :):) Pozdrawiam :)
Pocieszę Cię, takich klaunów jest więcej i niestety
gramy główne role. Świetnie to ujęłaś. Pozdrawiam
To prawda, że w zależności jaką rolę odgrywamy
zmieniamy maski, nie koniecznie klowna. Pozdrawiam :)
klaun MA dawać radość, a tu tyle smutku i tyle prawdy.
pozdrawiam serdecznie
ładnie, pozdrawiam :)
ciesz się każdą życia chwilą
pozdrawiam:)
dziękuję za wizytę u mnie
każdy ma coś z klauna choć innego jak się naje chemii
z słodyczy aspartamy rakotwórcze czy jakoś tam i takie
tam
nie warto udawać ...zrzuć tą maskę klauna i bądź sobą
na pewno ktoś to zauważy bo każdy ma w sobie coś co
innym się podoba :-))))
pozdrawiam
Przestań udawać to po pierwsze, a
"prawda Cię wyzwoli"!
Ciesz się życiem, bo warto :)
Ładnie, pozdrawiam :)