Jak w lodowym puzderku mroku...
„Chcę znów wierzyć w miłość,
Mieć siłę, by wstrzymać łzy...”
Daj mi być z kamienia,
Albo podaj mi rękę...
Lód wdziera się w me serce,
Szron pokrywa me ciało,
A dusza już dawno zamarzła...
Niczym Królowa Śniegu błądzę
Po świecie,
Rozsiewając wokół tylko zimne
Kryształki.
Daj mi mądrość,
Bym mogła ułożyć z kawałków
Rozbitego lustra:
„WIECZNOŚĆ”...
autor
scarf
Dodano: 2006-08-30 13:27:23
Ten wiersz przeczytano 457 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.