JAK MAŁY KSIĄŻĘ
gdzie jesteś mały książę
zabawna śmieszna to historia
ten kto szukał znalazł wreszcie
park pola lasy księżyc żółte liście
bukiet miłości złożył ze słów
podarował róże na piaskach
świat bez słów znanych co wart
biegnie czas jak zaczarowany
mały książę patrzy w gwiazdy
kombinując gdzie jest woda
biedactwo może się jeszcze ocuci
oswoić taki fakt to za mało
żyje w swoim własnym świecie
rozmyśla o nowej planecie
o domku z kart spędzonych chwil
ulega się zawsze urokowi
powrócił do swej myśli
życie nabrałoby blasku
będę kochać z daleka
na kwiaty trzeba patrzeć
oto mój sekret...
Komentarze (32)
Bardzo interesujący wiersz..."tańcząca z wiatrem " ma
rację, ja też wyczuwam w nim ból i
smutek....Pozdrawiam serdecznie..
Smutne gdy ktoś podaruje bukiet miłości,a potem
wszystko rozpadnie się jak domek z kart...
Szkoda mi tej miłości,co potrafi patrzeć z daleka
niczym na kwiat no cóż wiem w końcu to ironia,ale ja
wyczuwam tutaj bolesną nutę,ale może się mylę...
Ciekawy wiersz,z przyjemnością...
Pozdrawiam serdecznie:)