jak Montserrat Caballe
masz głos jak Montserrat Caballe
masz głos jak trzepot białego ptaka
w kielichu dzwonu
masz talent Toulouse – Lautreca
spostrzegawczość, której
fotograficzną precyzję
i autentyzm
możesz wykorzystać
potrafisz tańczyć tak namiętnie
że nawet czas
ma czas
żeby usiąść i podziwiać
oniemiały
i mógłbyś to robić nie tylko w klubie
takim jak Moulin Rouge
ale dosłownie wszędzie
wymyśliłeś olimpiady, Noble, rekordy
Guinnessa
pobiłeś je wszystkie
i te ostatnie wciąż są zagrożone
bo ty bez przerwy się doskonalisz
wybudowałeś najwyższy budynek
świata
w Dubaju
206 pięter wysłałeś do nieba
i on już nie jest najwyższy
drapiesz chmury
po wypiętych brzuchach
a gdy masz ochotę ubierasz skrzydła
i przez chwilę jesteś tak lekki
jak one
opisałeś wszechświat
swój gatunek
ba, nawet te
które już nie istnieją
i codziennie zaglądasz
do swojego mózgu
jakby niestępiony skalpel
wyrastał ci z trzeciej ręki
czasami wychodzisz
z siebie
niektórzy podobno to potrafią
i biegniesz tam
dokąd mógłbyś wcale nie dotrzeć
z tym ciężarem
a na pewno nie jako pierwszy
potrafisz być piękny
donośny
potrafisz umieścić się w ramach
z przytupem
a nie umiesz mówić szeptem
i łykasz tabletki nasenne
bo boisz się utraty kontroli
bo boisz się zobaczyć to
na co nie dajesz sobie pozwolenia
delikatność
Marta Surowiecka
Komentarze (12)
Wymowny, życiowy wiersz, okraszony smutkiem :)
Jest i on. Trochę groteskowy jak kolejna postać
Mervyna Peak'a.
Wyrazisty aż boli głowa.
tak, człowiek jest bardzo skomplikowany
delikatnie wytknięte
człowiek to brzmi dumnie, jesteśmy jako rodzaj ludzki
coraz lepszymi znawcami techniki, ale wprost
proporcjonalnie do tego... coraz gorzej idzie nam z
emocjami...
lubię twoje wiersze.
Człowiek jest wielki, silny i jednocześnie mały i
słaby. Ładnie to uchwyciłaś, pozdrawiam
Kolejna wersja Stásimonu I z Antygony:
,,Siła jest dziwów, lecz nad wszystkie sięga dziwy
człowieka potęga..." Zręcznie napisana.
Bardzo fajny i ciekawy wiersz;)Martuś pozdrawiam
cieplutko i posyłam uściski i uśmiech;)
Posiadając tak wiele talentów można być namiastką
zera. Bardzo ciekawy wiersz.
Pozdrawiam
Bardzo ciekawie napisane... Boimy się żyć pełną
piersia
Super przytulam Dobranoc :)
Zatrzymująco.
Może oprócz tabletek dla mnie :)
Dla wiersza jak najbardziej :)
Pozdrawiam Marto :)