JAK PECH,TO PECH.

wSZYSTKIM "PECHOWCOM"

Siódma..budzik alarmuje.
Zrywam się, choć jeszcze śpię.
Szukam kapci...nigdzie nie ma.
Zawsze znikną Bóg wie gdzie.

Nie ma rady,biegnę boso,
choć w podeszwy szczypie chłód,
szybciuteńko do łazienki.
Wolna? To jest chyba cud!

Szybki prysznic...i do szafy.
Znów mam kłopot..oj..zły dzień.
Bo choć szafa prawie pełna,
nie wiem,w co mam ubrać się.

Spodnie strasznie pogniecione.
W nowym swetrze dziury dwie.
Na spódnicy wstrętna plama.
Buty brudne! Czy ja śnię?

Wczoraj wszystko było czyste.
Mogę przysiąc na swą głowę.
Szukam, szperam...coś znalazłam.
Wreszcie jestem już gotowa.

Teraz znowu wsiąkły klucze.
Patrzę w tę i w tamtą stronę,
szukam w torbie i w kieszeni
-diabeł nakrył je ogonem?

Sa! Zamykam ...i do windy,
a tu kartka wisi biała:
"Dźwig nie będzie dzisiaj czynny,
jest awaria jakaś mała"

Co za pech mnie prześladuje?
Sama nie wiem już dlaczego.
Zerkam szybko w kalendarzyk...
no tak!...Piątek...trzynastego!

autor

1221221-ona

Napisany: 2006-09-30 Dodano: 2006-09-30 14:08:17

Ten wiersz przeczytano 601 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie