JAK PERŁA

Jak perła

Zamieszkały we mnie
Twe spojrzenia
Jak jaskółki
Pod dachem
Za wysokim
By je strącić
We krwi
Krążą myśli
Rogate
Czerwienią piekielną
Wyspowiadać się
Nikomu z nich nie mogę
Pijawki rzucasz mi pod nogi
Lecz nawet one
Gardzą słodkim gęstym napojem
Jak roje pszczół
I ule całodobowe
Ciągle słyszę
Twoje imię
W swojej głowie
I mruczy mi serce
Pogardza mną wielce
Woli jego
Podać mi się trzeba będzie
Choć już kruche
Jak bańka mydlana
Życie w końcu
I tak zamieni mi
W melodramat
Rozpryśnie się
Na małych parę kropel
Których wilgoci
Nikt nie poczuje
Tylko kiedyś
Gdy znajdziesz te słowa
Przypomnisz sobie
Że byłeś dla mnie
Słońce i księżyc
Ogień i woda
Jak perła
Na dnie
Bardzo głębokiego morza...

autor

PENTHAGRAM

Napisany: 2006-09-17 Dodano: 2006-09-20 23:58:46

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie