Jasność
https://youtu.be/i8WoZOdin-k
W deszczowy dzień
idziesz drogą niepewnie
czujesz
zimny powiew wiatru na twarzy
i jej zapach
unosi się smuga myśli
przebudzona w świetle
która pragnie zmiany życia
trudno ukryć głos natury
to dziwny instynkt uczuć
co chce
przyziemnej rzeczywistości
więc pójdź w stronę słońca
naładujesz wewnętrzną siłę
uwierzysz w siebie
i w swoje marzenia
która przepływa przez serce
bo miłość jest jak labirynt
autor
Iris&
Dodano: 2020-11-01 11:50:48
Ten wiersz przeczytano 1722 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
pięknie opisana miłość
wiara w siebie i w marzenia może zdziałać cuda ale
zbyt długie bujanie w obłokach może zaburzyć kontakt z
rzeczywistością
pozdrawiam serdecznie :)
Tytuł znacznie odbiega od siły przekazu całości
wiersza, bo tu jednak zwycięzcą nie jest półmrok a
światło.
Pięknie Mariolko i bardzo trafnie :)
Miłość to zagmatwany labirynt, ale jakże piękny.
Pozdrawiam cieplutko :)
pięknie opisałaś miłość...pozdrawiam.
Piękny wiersz ..Irysku ...
ten labirynt jest potrzebny ...
Ładnie. Miłość jak labirynt - dobre!
Pozdrawiam serdecznie :)
Z przyjemnoscia czytalam.
Pozdrawiam:)
„bo miłość jest jak labirynt”
Mariolciu, o tak miłość czasami jest zawiła i zanim
człowiek do niej dojdzie, to tak jakby w labiryncie
szukał szczęścia:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Miłość czasem błądzi i jak w labiryncie zbacza do
ślepych zaułków ale jak jej płomień mocno świeci to
znajdzie drogę nawet posród ciemności... Pozdrawiam
Cię serdecznie Mariolu :)
Przekonałaś:)
Tak miłość jest jak labirynt i niezbadane są jej
ścieżki.
Miłego
;)
Czasami półmrok ogarnia nasze serce, wtedy słońce jak
balsam działa kojąco i dodaje otuchy.
Pozdrawiam serdecznie Marioluś.
Odnaleźć miłość w półmroku to piękne...pozdrawiam:)
piękny wiersz,
pozdrawiam serdecznie:)
Witam,
oryginalne i trafne porównanie...
Uśmiech, pozdrowienia /+/.