JASTRZĄB i KRÓLICZEK

Z dębowego drzewa jastrząb obserwuje,
jak jego wybranka pisklaków pilnuje.

Z jaj które złożyła jeszcze wczesną wiosną,
wyklute pisklęta - jak na drożdżach rosną.

Samczyk w tym okresie trudne ma zadanie,
by codziennie dla nich przygotować danie.

Tegoż właśnie ranka wybrał się na łowy,
krąży pod chmurami cel ma upatrzony.

Wypatrzył na łące szarego królika,
który nie przypuszczał że go intruz ściga.

Skrzydła już podkulił - pikuje jak strzała,
malutka kruszynka szans żadnych nie miała.

Biedny nasz trusia-czek, zmyka przerażony,
nie chce być schwytany w jego ostre szpony.

Ucieka do norki prędko tak jak może,
znalazł się w potrzasku nikt mu nie pomoże.

Rozgniewany jastrząb nie chce zrezygnować,
dla swoich maluszków - ma coś upolować.

Wstyd mu było bardzo że go truś wykiwał,
dla swych w gniazdku młodych nie ma wciąż mięsiwa.

Czyha pod tą norką prawie cały dzionek,
myśli sobie - zaraz, to ostatni dzwonek!

Gdy tego królika teraz nie dostanę,
ślubna mnie przegoni i sam pozostanę.

Ciemno się zrobiło - szarak nie wychodzi,
teraz to na pewno, maluszki zagłodzi!

Nagle patrzy w trawie - pełza w niej padalec,
czerwonobrunatny i gruby jak palec.

Jastrząb wygłodniały na drodze mu staje,
i swojej zdobyczy dziobem cios zadaje.

Pazury zaciska ostre niczym noże,
wznosi się z ofiarą w otwarte przestworze.

Samiczka go wita jakby zbawiciela,
wszystko mu daruje - bierze się do dzieła.

Zdobycznego gada równo podzieliła
i ze starannością dzieci nakarmiła.

Aby mogła przeżyć rodzina jastrzębi,
pechowy padalec życie swe poświęcił.

A króliczek mały cudem ocalony,
szczęśliwy że przeżył - hasa jak szalony.



Zenek 66 Sielski

Totolotkiem życie bywa, gdzieś tu dramat się rozgrywa. Jeden musi zjeść drugiego, gdyż wykarmić ma własnego.

autor

Zenek 66

Napisany: 2018-05-04 Dodano: 2018-05-04 17:15:47

Ten wiersz przeczytano 2883 razy

Oddanych głosów: 40

Rodzaj Bajka Klimat Optymistyczny Tematyka Dla dzieci Okazje Pierwszy Dzień Wiosny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie