Jastrzębia Góra
Jastrzębia Góra piękna jest
i z urody zdaje każdy test,
czuć ducha, unosi się aura,
krystaliczna jej natura.
O klif uderza morska bryza,
urzekając swą mocą widza.
Wiatr ostro dąży do przodu
wyzwalając cząstki jodu.
Do głębin sięgają schody,
widać wzbierające wody.
Unoszą się mewy nad brzegiem,
dlaczego krzyczą, ja nie wiem.
W nabrzeże uderzają fale,
wyrzucając jantar stale.
Przynosi ulgę morza szum,
kiedy dokuczy ludzi tłum.
Warszawa, 29 października 2020 r.
Joanna Es - Ka
Komentarze (20)
Pięknie nam przedstawiłaś te wyjątkowe miejsce.
Rozbudziłaś wyobraźnie i chęć zwiedzenia tego
wszystkiego.
Pozdrawiam.
Marek
Ładny opis Jastrzębiej Góry, wstyd się przyznać, ale w
nie nie byłam,
wiersz zachęca, aby to zmienić:)
Pozdrawiam Joasiu serdecznie :)
widać zauroczenie nadmorskim miastem.
chętnie przeniosłam się na chwilę do Jastrzębiej Góry
i rozmarzyłam się wersami:)
serdeczności:)
Ładnie :)