Styczeń 2015
Bez życia, jak w letargu,
nagie szkielety drzew.
Wiatr gdzieś uciekł,
zamilkł wesoły śpiew.
Jak zły sen, czarny ptak
przeszyje tylko ciszę.
Szary zimowy dzień
i ta melancholia,
którą w duszy słyszę.
autor
AnnaX
Dodano: 2015-01-09 10:43:42
Ten wiersz przeczytano 1144 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Już za trzy miesiące
Będzie widno i wesołe słońce
Zniknie szara melancholia
A zakwitnie różowa magnolia.
Pozdrawiam i humoru życzę.
faktycznie, styczniowa melancholia... :-)
Ja też ją słyszę... To się udziela?... ratunku;)
Idealny opis stycznia i moich uczuć, pięknie to
ujęłaś, pozdrawiam ciepło wbrew pogodzie za oknem
Słońce, ratuj!
pozdrawiam:)
Nietypowa ta nasza tegoroczna zima . Ciemno... często
nostalgia zatruwa ...(+) pozdrawiam
piękna melancholia! świetnie ujęta - trafiasz w mój
gust!:)
czuję podobnie; świetnie to ujęłaś* pozdrawiam
To prawda, szarość, ładnie opisałaś, ale to tylko
aura, Aniu:)))
tak ten styczeń wygląda bez śniegu, doskonale to
ujęłaś, pozdrawiam
przepięknie:)
Dziękuję wszystkim miłym czytelnikom za przeczytanie
wierszyka i miłe podpowiedzi co do treści i
komentarze.
więc dotrzymaj
w tym letargu
aż do wiosny
a się zjawi
śpiew wesoły
i radosny:)
pozdrawiam pięknie:)
Bardzo dobrze oddałaś styczniowy nastrój związany z
aurą.
Bardzo udany wiersz,moim zdaniem.
Pozdrawiam serdecznie:)
P.S Gdyby wiersz był mój,to w ostatnim wersie
zmieniłabym co -
na którą w duszy słyszę...
Ładnie, a taka melancholia najczęściej jest
przejściowa
nowy rok nowe nadzieje i ...
pozdrawiam