Jedna kwila
wiersz z pierwszego tomiku wierszy pt"Babskie śtuderowanie"
Jedna kwila
Skorusa popłynena z wodom,
potraciyły sie jej kórole.
Choć mi tak dobrze było z tobom,
w wode wruciyłak syćko z zolem.
Listy zabrała Cicho Woda,
popłynena ś niom moja uroda.
Dziś juz nie bocem jako było,
bo sie mi bardzo wtej zoliło.
Tak sie wyj stało,
musiałak sie usunąć z pola.
Po telu rokak, po telu rokak,
dzisiok juz ni ma co załować.
Choć twoje ocy jako downo świycom,
i jako downo sie ik bojem,
i cosi dusi mnie za garło,
juz sie nie wrócem z tela, kany stojem.
Pytom, nie kuś, pytom odpuść,
bo to moja wina.
Zawozyła jedna kwila,
we ftorom zek innego wziena.
Komentarze (20)
wiersz, który zostaje w sercu, pozdrawiam
Pięknie.Pozdrawiam:)
Została chwila ze wspomnieniem
w strofkach gwary pięknie zaklęta:)
Pozdrawiam serdecznie
Po prostu pięknie
Ciepły, urokliwy jak zawsze czytam z przyjemnością,
pozdrawiam,
Zatrzymuje:) Nie ma co żałowac tego co było.. pięknie
jak zawsze:)
Napiszę jak Kazap! każdy Twój wiersz zatrzymuje:)
Serdecznie pozdrawiam:)
Skoruso - każdy twój wiersz gwara napisany zatrzymują
na dłuższą chwilę i refleksję
pozdrawiam
Dużo uroku. Pozdrawiam.
świetny wiersz, napisany w Twoim skoruso
niepowtarzalnym ciepłym stylu:) miłego wieczorka
Pięknie, ciepło, nostalgicznie...
Skoro się Jarzębina Czerwona lękała - to nie ma co
szukać w sobie winy. Tak sądzę. I nie ma co też
żałować. Tak widocznie musiało być.
Jurek
wspomnienia które po latach wracają mają swoja
moc.....wydają nam się tamte chwile piękniejsze i
pytania co by było gdyby ....
bardzo ładny ciepły wiersz - pozdrawiam ;-)))))
Wzruszajaco, pieknie:)
Pozdrawiam:)
Co było nie wróci, co jest niech trwa uplatane pięknem
chwil minionych:)-pozdrawiam serdecznie:)