Jedna łza
Łza zawieszona na rzęsach
jak kropla porannej rosy
na płatkach białej róży
słono-gorzka a nie słodka
dziś widzę dużo ludzi
zasmuconych w swojej udręce
samotnych i opuszczonych
i ich pomarszczone ręce
posyłam im wszystkim uśmiech
serce dygoce ze wzruszenia
dlaczego starość jest samotna
i doprowadza do zwątpienia.
autor
Halina Kowalska
Dodano: 2017-10-05 11:22:07
Ten wiersz przeczytano 701 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Za młodu przewracamy góry. Na starość wygrzebujemy się
spod nich.Pozdrawiam