w jedym obliczu
Aniol nigdy nie upada.Diabeł upada tak nisko,że nigdy się nie podniesie.Czlowiek upada i powstaje. Fiodor Dostojewski
czy to twarz
czy cień drzewa
ślad pniem w ziemi
czy w nim początek korzeni
twarz niezwykła
powiedz
jak być zwyczajnie innym
jest jedyna wśród wielu...
oczy bezbronne szeroko otwarte
w nich odbicie światła
stój nie drgnij bo zginie
cierpliwość nie jest pokorą
nasze zawstydzenie
gdy w zwierciadle widzimy swoje oblicze
niedowierzanie
gdy aura otacza czernią
a biel niewidoczna
kim jesteśmy...
zaćmienie słońca
to zaślubienie z księżycem
minie pół wieku
czy zapamięta nas pokolenie
nasze twarze zamazane
już teraz
czy tam w księżycowej dolinie
odnajdziemy siebie
ile twarzy ile...nie zliczymy
naszą zapomną
słowa nasze
w wierszach
w zapomnieniu
w zaćmieniu epok
Komentarze (15)
Hmmm... zadumałam się. Cieplutko pozdrawiam
Ile twarzy tyle zdań.
Ty piszesz swoje i nie przejmuj się zdaniem twarz,
których nawet nie widziałaś.
Niektóre twarze, chciałoby się zapomnieć, niektóre
zawsze są w naszym sercu.
Czas biegnie nieubłaganie, kiedyś wszystkie znikną, te
kochane i te które skrzywdziły.
Pozdrawiam serdecznie:)
"stój nie drgnij bo zginie" to faktycznie isana
składnia skłania do zadumy:)) nad językiem polskim
autorki zwłaszcza:)))) Banał
A któżby tu nie kochał Siaby?! Przecież tak wszystkim
autorom bez wyjątku dogadza, a z zachwytu pieje, a
najmilsze komplementy wypisuje, że wierszyk
przepięknościowy,wzruszający, a autor przemądry i
wszystko takie cudowne jest na tej poetyckiej stronie.
No i krzyżyków nikomu nie żałuje, chociaż to sprzeczne
jest z regulaminem. I jak tu Siaby nie kochać,no jak?
"na mgławej płynie łodzi,"
- napisła Isana, jedna z fanklubu Gmatrixa. Jakie to
wzruszające i skłaniające do refleksji........I jakie
mgławe.............
Pozdrawiam Cieplutko!
...Wszystko mija, odchodzi, oddala się za cienia,
na mgławej płynie łodzi, ku morzu zapomnienia...
Ciekawy wiersz skłania do refleksji.
Pozdrawiam
Och maszand,dziękuję za "ukochaną"!
Autorko! Chyba zauważyłaś, że nasza ukochana Siaba
zawsze ciumka i słodzi pod każdym wklejonym tu
tekstem. Ale nie daj się na to nabrać: ona już jest
taka dowcipnie przewrotna: gdy ktoś napisze w
komentarzu jakąś krytyczną uwagę, wówczas ona
natychmiast pisze, że jest akurat odwrotnie. Taka to
już z niej jajcara.
Piękny wiersz Niebieska!!!!!Doskonale dobrałaś tytuł
i motto do treści wiersza:)Serdecznie pozdrawiam Cię
Danusiu:)
Bardzo to gmatrixowate, a więc grafomańskie. I taki
styl,np.: ślad pniem w ziemi. Co to za składnia? A już
motto i tytuł nijak nie mają się do treści tego
wierszydła. Chyba chodziło o większy efekt: jaka to
uczona ta poetka,no,no...
Ciekawy, niejednoznaczny wiersz, skłania do
refleksji...
piękne przesłanie w wierszu - "czy rozpoznamy
siebie"?
pozdrawiam:)
,, ile twarzy ile...nie zliczymy ,,.,
Niech to będzie dla Ciebie wskazówka, że ile osób tyle
spojrzeń na nasze wiersze.
Pisz, tak jak piszesz i nie martw się tym co uważają
,, recenzenci ,,. Najważniejsze jest aby nie stracić
wiary w to co się robi. Dobrze, że jesteś z nami!
Pozdrawiam+++
Za dużo tych przyimków i takie to ble ble ble
matrixowe
Witaj Danusiu! fajnie, że znowu jesteś++++
Pozdrawiam serdecznie:)