Jej Królewska Mość Samotność
Wpadłam w szpony
mej Samotności,
Tak bardzo boje się
Jej Królewskiej Mości
Jej teraz służę
całymi dniami,
a w nocy marzę,
marzę otwartymi oczami
Ale gdy błyśnie
świtu promyczek,
moja Samotność
wciąż tak samo gryzie...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.