Jesień jak stara panna...
Jesień, jak stara panna,
Czasu ma dużo i przestrzeni.
Srebrem przeplata mgły warkocze
I z jarzębiną się rumieni.
Jesień, jak stara panna,
Tęskni samotnie wieczorami.
Nocą zanurza się w bezsenność,
Przegania czerń gorzkimi łzami.
Jesień, jak stara panna,
Wciąż jeszcze cichą ma nadzieję,
Że czas zatrzyma i zawróci
I jeszcze raz się zestarzeje.
autor
Jaśminowa
Dodano: 2014-09-28 21:58:19
Ten wiersz przeczytano 1540 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
dzisiaj był piękny dzień jesieni,
nad morzem pogoda wspaniała,
taka jesień może się przyśnić,
krzyk z góry - to mewa biała.
Pozdrawiam serdecznie
i tu się z tobą zgadzam:
choć w kolory
się obficie
wymaluje
to radości
tej wiosennej
jej brakuje:)))
pozdrawiam pięknie:)))
Bardzo oryginale to przyrównanie jesieni do starej
panny,które mnie osobiście bardzo przypadło do gustu:)
Pozdrawiam serdecznie:)
cudna Jaśminowa refleksja Pozdrawiam serdecznie :)