Jesienna dziewczyna
zatrzymałaś mnie w parku
o jesieni moja złota
czapkę zdejmuję
by w pokłonie wytrwać
spójrz
najpiękniejsza z wszystkich pór
jak potrafisz ubarwiać
pieszych dróg aleje
jak na skrzypcach wiatru grając
wędrowne ptaki
w podróż wysyłasz
graj
moja niezwykła dziewczyno
tańcz
w wielobarwnej listnej sukni
i zaproś mnie proszę
na koncert
z bogatym biletem
w pierwszej ławce siądę
usta otworzę
w zachwytu hauście
i zanim sufler
białą damę zapowie
nim mnie przegoni
przemrożony poranek
pocałuj
niech mi zazdroszczą
niepowtarzalnej
Komentarze (43)
Urocza melancholia... taka właśnie jest jesień :-)
Świetny przyrodniczy wiersz.
a ja zazdroszczę tego wiersza, świetny
Chętnie przysiądę z tobą na tej ławce
Piękny,nietuzinkowy wiersz,pozdrawia ciepło Grzesiu :)
Zachwyt nad pięknem jesieni subtelnie wyrażony w
lirycznym wierszu.
Serdeczności Grzesiu :):)
Przegoniła ptaki, a Ty ją tak wychwalasz pod niebo
Grzegorzu? ;)
Poetycka apoteoza pięknej jesieni w bardzo dobrym
wykonaniu.
Życzę Tobie przyjemnej niedzieli. :)
takich jesiennych dziewczyn można spotkać w parkach i
na ulicach ale ta jedna jedyna znalazła swojego
wielbiciela i zapewne teraz siedzi obok niego blisko
kominka w purpurowej sukience z lampką wina w dłoni i
nie prędko odejdzie...
uroczy wiersz
ciepło pozdrawiam :)
Urocza melancholia w jesiennym teatrze.
Piękna ta jesienna dziewczyna;)Pozdrawiam cieplutko
Tak, a niektóre listne suknie aż płoną.
Pozdrowienia, Grzesiu.
Pięknie o jesiennej dziewczynie, pozdrawiam
serdecznie.
Pięknie o jesieni .
Pozdrawiam serdecznie
Jestem zauroczona tym wierszem?
Grześ, nie mogę się nadziwić jak przepięknie
napisałeś, o tej nietuzinkowej dziewczynie:) Moja
ulubiona pora roku, która mi przyniosła wielką
miłość:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Pięknie o jesiennej dziewczynie. Pozdrawiam Grzesiu.