Jesienna Melancholia
https://www.youtube.com/watch?v=kQF02IpxLbk to wiersz na 4-tą rocznicę śmierci mojej mamy
Jest jej zwiastun wisi w powietrzu
Emanuje chłodem w ranki i z wieczora
Smutku wielkiego nadeszła pora
I tak liście szaleją na wietrze
Ech łzy lecą na moją duszę
Niemoc ogromna owładnęła ciało
Niby nic a Ciebie wciąż mało
Ach Boże mocna być muszę
Miłość ta ziemska zakończona
Enzym jej w sercu zamieszkuje
Lekarstwa zbytnio nie potrzebuje
Ach do matki przytulić się łona
Nic mi jej nie zastąpi na tym świecie
Czuję gdy zamknę oczy jej głaskanie
Hart ducha od niej wzięłam we władanie
Ogromny żal do losu mnie całą gniecie
Lecz z kim mam pogadać by lżej było
I na cmentarzu będą z nią gwarzyła
Apatia mnie dzisiaj mocno usidliła
Komentarze (44)
Basiu - tulę jak w ramionach mamusi.
Apatię z czoła zgarniam, strząsam i opowiadam ciepły
dowcip.
...że pięknie jest na polanie porośniętej poziomkami,
ich aromat rozesłany wkoło, ptaki szczebioczą wesoło,
a naprzeciw biegnie mała Basia...
widzisz to już?
pozdrawiam i przytulam :)
Oleńko,Wandeczko cóż mam powiedzieć dziękuję
Basieńko kuknij do mnie Dzieki Tobie coś się tam
urodziło
Jeszcze raz sercem przytulam
Wiem Basiu takie rocznice są bardzo smutne
Dobranoc
Basieńko pozwolisz ze do serca Cibie przytulę i
pomilczę Trudno jest mi komentować takie wiersze
Przytulam Basieńko
Niby nic a Ciebie wciąż mało..
bądź mocna .. bardzo ładnie ..
Pozdrawiam i same dobre fliudy zostawiam i klik także
piękne wspomnienie.
Taki stan ducha znam z autopsji, doskonale rozumiem
Twój ból Basiu po stracie mamy.
Serdecznie pozdrawiam.
w samotności rodzą się takie mądrości
dziękuję kolejnym gościom za wizytę i komentarze pod
moim smutnym wierszem :karat, Halina53, Tadeusz
Grzywacz, WINSTON
Dołączę się do komentarza
Tadusza
:)
Serdecznie pozdrawiam!
Bardzo wzruszający tekst
wiersza wstrzymuje mnie
od komentowania. To straszne
gdy traci się bliskich, znam
to z własnych doświadczeń, więc
potrafię zrozumieć Twoje
odczucia. Nie wolno jednak
poddawać się apatii i rezygno-
wać z życia. Ono toczy się
dalej, jest tak krótkie, iż
szkoda każdego dnia. Pomimo
wszystko uśmiechnij się, napisz
coś wesołego, zobaczysz, że
pomoże.
Serdeczności:}
Jesień nie zawsze jest smutku porą...wystarczy
spojrzeć na spacerujących, wiekowych ludzi, jak ich
opromienia wnętrze uczucia i promyki słońca tańczące
wesoło, i te biegające dzieci i pieski...to piękna
pora, jeśli życie nie niesie trosk...pozdrawiam
serdecznie