Jesienna mgła
Piękna,unosząca się ponad ziemią
Mleczna,przesłaniająca zbędne myśli
Zimna, jak moje serce
Świetlista,jak piękny jego uśmiech
Ona okala moją twarz
Tylko ona ją dotyka tak zmysłowo
Ona gładzi moje włosy
Tylko ona wie jakie są delikatne
Idę powoli,rozwiewam ją
Poznaję jej wnętrze
Podziwiam i zachwycam się
I marzę abyś stał teraz koło mnie
i kiedyś stałeś obok..
autor
Cappy
Dodano: 2009-10-01 19:03:34
Ten wiersz przeczytano 1369 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
ładna personifikacja mgły .. rozstanie ,ale bez
goryczy ,pełne zrozumienia