JESIENNA PANI.
Kroczy jesienna pani po świecie,
znacząc swoją drogę złotem i czerwienią.
ostatnie liście jeszcze na drzewach,
a mgły srebrzystą kroplą rosy się
mienią.
Wiatr tylko hula po powiędłych trawach,
smutek i pustka snuje się wkoło,
nie ujrzysz nawet już sieci pająka,
i w duszy także jakoś mniej wesoło.
Świerszcz siedzi cicho za ciepłym
kominem,
do spółki z kotem dzieląc tam posłanie,
smętny deszcz dzwoni cichutko o szyby,
i tylko słychać puszczyka wołanie .
Idzie jesienna pani po świecie,
księżyc jej drogę oświeca promieniem.
kominek w domu wesoło płonie,
ogień już tylko lata przypomnieniem.
Autor vin 07.09.2014
autor
violuchna13
Dodano: 2014-10-19 15:35:38
Ten wiersz przeczytano 1026 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
a u Ciebie jesiennie barwnie i romantycznie moje
klimaty
pozdrawiam
ciepły, przyjemny aż chce się tam być :)
Piękna jesienna nostalgia.Pozdrawiam serdecznie:)
po prostu pięknie, ciepło jesiennie...
pozdrowionka...
piękna twoja jesienna pani ....jeszcze pełna kolorów i
ciepła...taka dziś była u mnie z ostatnimi ciepłymi
promykami słońca ;-))
pozdrawiam serdecznie ;-)
dawno nie czytałam twoich wierszy - dobrze że
wróciłaś;-)
ładny jesienny wiersz...pozdrawiam.
Bardzo ładny,nostalgiczny, jesienny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)
Ale to byłby dobry wiersz, gdybyś tak wyrównała do
jednakowej liczby głosek, warto naprawdę.
Pozdrawiam:-)
piękna romantyczna jesień u Ciebie Pozdrawiam
serdecznie :)
Ładnie. Ognie już tylko lata przypomnieniem.
Pozdrawiam
Cudownie romantyczne i jakież środki wyrazu.
Pozdrowienia
Witaj violuchno :) Bardzo mi się spodobał. Pięknie
napisałaś o jesieni, tylko proszę zmień pierwszy wers,
bo w innych miejscach w tym samym czasie na świecie są
różne pory roku. Co ty na to? :))) Życzę miłego
popołudnia.