JESIENNA PARA
Pani z panem
Wśród liści pożółkłych w parku
Spacerują
Po miękkim lekkim jak puch dywanie
I tylko mieniące się złotem drzewa
podziwiają
Pani z panem tak idąc
Wiele wspólnych jesieni wspominają
Tyle w ich życiu już było
A każda z nich coraz piękniejszą się
wydaje
Razem przecież przeżywają
Jesień swego życia
Wśród tej kalendarzowej
Kolorowej bogatej jesieni
Co dla nich tylko złotem się mieni
autor
Kwiat lotosu
Dodano: 2009-09-03 09:29:07
Ten wiersz przeczytano 553 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Bardzo sympatyczny, ciepły wiersz :) pozdrawiam
jesień życia..coś w niej jest ale nieprzyjemna tez
bywa..