Jesienna re-fleksja
Brodząc jak w morzu
w liściach żółto-złotych,
Z nadzieją w sercu
oczekiwałam cudu.
Na wspólny spacer
w gasnących promieniach jesiennego słońca
zabrakło sił
Blask w Twoich oczach
gasł
zbyt szybko.....
Świat przestał istnieć
w dotychczasowym wymiarze.
A idiotka nadzieja
wbrew wszelkiej logice
nadal trwa.
je m'ennuye de toi Papa...
autor
le pommier
Dodano: 2004-10-26 21:48:27
Ten wiersz przeczytano 457 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.