Jesienna tęsknota

Już się jesień mgłami zasnuła,
już jest bardziej płaczliwa, niż czuła,
już się nie chce uśmiechać złociście.
Pogubiła już kwiaty i liście.
Przemarznięte ma stopy nad ranem,
wiatrem włosy ma rozczochrane,
choć wciąż nosi jarzębin korale...
Jeszcze chwila - nie będzie jej wcale,
w mgieł welonach rozpłynie się cała...
Tylko ja będę za nią płakała,
że nic nie ma, co jesień zatrzyma.
Zima idzie? I cóż mi, że zima...

autor

sosna

Napisany: 2007-11-12 Dodano: 2014-11-04 22:06:42

Ten wiersz przeczytano 998 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie