Jesienne liście...

Jeśli chcesz ujrzeć barwy jesieni, idź na spacer, nastrój Twój zmieni...

.
Cicho przy oknie usiadłam sobie,
błądzę myślami, rachunek robię,
wokół znów jesień zaczyna żniwa,
zatacza kręgi pora chełpliwa.

Z drzew lecą liście, płaczu nie słyszę,
swoim szelestem chcą zmącić ciszę,
one już wiedzą, że czas się kończy,
natura wzywa, by z wiatrem tańczyć.

A one nie chcą skończyć żywota,
w nich jeszcze siła, radość, ochota,
zwiewne i barwne krążą wesoło,
suche i mokre, wirują w koło.

Choć taniec liści jest ostateczny,
pragną zapewne, by był on wieczny,
trącone szronem wolno wirują,
muśnięte wiatrem w górę szybują,

Lecą tak w górę, to są znów w dole,
lekko falują w swoim mozole,
czasem są smutne, to pełne barwy,
małe i wielkie w ruchu bez przerwy.

Żółte, brązowe, złote, zielone,
proste, okrągłe i postrzępione,
krążą i z gracją żegnają drzewa,
a jesień wcale się tym nie gniewa.

Co kryją w sobie, tego się nie wie,
pragną pozostać jeszcze na drzewie.
I ja tak również, jak zwiewne liście,
gonię za szczęściem, no oczywiście!

Daję się ponieść czarowi magii,
tęsknocie marzeń, dziwnej nostalgii,
jesień nam ciągle to przypomina,
niezmienność idzie, tak lat dopina.

.

Jesień...po twarzy mus­ka de­likat­ny wiet­rzyk, wpla­ta we włosy liście, owiewa i ubiera we wspom­nienia słonecznych dni w naj­de­likat­niej­szy tIul...przymknij oczy, poczuj jej smak..

autor

Halina53

Napisany: 2016-09-25 Dodano: 2016-09-25 08:58:38

Ten wiersz przeczytano 4452 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie