jesiennie

Andrzejowi

jak mysli moje spadają
liście na wietrze jesiennym
i biegną do Ciebie me myśli
jak wiatr szumiący jesienny

i staje się świat tak ponury
jak życie moje bez Ciebie
i nie ma już dla nas nadzieji
bo czarne są chmury na niebie

i przyjdzie zima królowa
pod białym płaszczem nas schowa
zamrozi caiło i duszę
w tej bezsilności trwać muszę

i czeka tej wiosny zielonej
kwiatami chojnie upszczonej
niech serce twoje ogrzeje
i da mi na miłośc nadzieje

autor

Claudii

Napisany: 2005-09-22 Dodano: 2005-09-22 17:11:42

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie