Jesienny dotyk Wiatru
Lubię te krótkie chwile..
Gdy jesienny Wiatr wieje..
I otula moją twarz Sobą..
Czuję Jego delikatny dotyk..
Chcę Go zatrzymać na zawsze..
Lecz On kiwa palcem, że nie..
Musi dalej wyruszyć w świat..
Aby kolejnej istotce takiej jak ja..
Oddać kawałek Siebie..
Mały, lekki, przyjemny dotyk..
Jesiennego, chłodnego Wiatru..
Tak przyjemnego..
Jak dotyk ciepłej dłoni Kochanka..
autor
Anastazja..
Dodano: 2005-11-17 13:46:36
Ten wiersz przeczytano 393 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.