Jesienny spacer w Paprocanach

Wiersz napisany w duecie z Remi S - pierwsza strofa - Remi S - - druga - /wanda w./ i tak dalej naprzemiennie. Ostatnia strofa - Remi S

Dawno już nie byliśmy w naszych Paprocanach,
pójdziemy dziś kochanie na jesienny spacer,
zobaczysz moje słońce, czy nasza ławeczka,
już z tęsknoty ogromnej za mocno nie płacze.

Dziś złota, polska jesień pięknem nas powita,
ścieląc barwny kobierzec z wielobarwnych liści,
przytuleni do siebie nad brzegiem jeziora,
znów będziemy podziwiać kaczuchy krzyżówki.

Pójdziemy leśną dróżką, przez nas wydeptaną,
spotkamy śliczną wydrę, co pięknie się śmiała,
i później popłyniemy do naszej zatoczki,
pamiętasz, jak wieczorem ze mną się kąpałaś?

Roześmiani, szczęśliwi o zachodzie słońca,
bawiliśmy się w berka z bryzą na zatoce,
rozchichotane echo powtarzało słowa,
które do mnie mówiłeś na środku jeziora.

Zagramy na dwa serca muzykę jesienną,
będzie z nami śpiewała wśrod trzcin i szuwarów,
na wieczorną melodię wtuli stadko kaczek,
rozbłysną gwiazdy złote, sypiąc łuny czarów.

Znów roziskrzy się niebo, gdy pieśń w dal popłynie,
bałamuta, czarodziej zza chmur się wyłoni,
zasłuchany w muzykę romantycznej nocy,
rozświetlając jezioro, ożywi wspomnienia.

Powrócimy szczęśliwi w domowe pielesze,
noc wypełni nam miłość do bladego świtu,
będziemy moja miła, śnić i wciąż wspominać,
nasze wspólne spacery, kochaj mnie i przytul.


Ty-y. / Warszawa dn. 21.10.2018.r.

duet autorski: /wanda w./ i Remi S

autor

wandaw

Napisany: 2018-06-22 Dodano: 2018-10-22 15:57:27

Ten wiersz przeczytano 1374 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie